Mat'54 - Treinstellen Materieel 1954 (Hondekop)

Uit Somda RailWiki
Versie door Admin (overleg | bijdragen) op 26 dec 2010 om 10:02 (Nieuwe pagina aangemaakt met 'De Hondekoppen (Mat'54) kwamen in twee- en vierdelige uitvoering. Vanwege de kenmerkende neus kreeg het de bijnaam Hondekop. = Geschiedenis = Vanaf 1956 zijn er in t...')
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springenNaar zoeken springen

De Hondekoppen (Mat'54) kwamen in twee- en vierdelige uitvoering. Vanwege de kenmerkende neus kreeg het de bijnaam Hondekop.

Geschiedenis

Vanaf 1956 zijn er in totaal 73 vierwagenstellen (Plan F, G, P) en 68 tweewagenstellen (Plan F, G, M en Q) geleverd door Allan (Plan F, G en M) te Rotterdam, Beijnes te Haarlem leverde Plan G en Werkspoor te Utrecht leverde Plan F, G, P en Q. De elektrische installatie leverde Heemaf Hengelo. Deze leveringen werden in 1962 voltooid.

De tweewagenstellen werden genummerd in 321-363 en 371-393 en de vierwagenstellen kregen de nummers 711-757 en 761-768. De vierwagenstellen zijn later nog gedeeltelijk vernummerd.

De Hondekoppen waren bedoeld voor de sneltreindiensten. Snelle acceleratie was minder belangrijk dan het comfort. Door een degelijke constructie leidde het tot een relatief hoog gewicht per zitplaats. Een voordeel was dat je een zeer comfortabele loop kreeg. Het zijn tot op heden de zwaarste treinstellen die dienst hebben gedaan bij de Spoorwegen.

Om de machinist bij aanrijdingen beter te beschermen kwam er een bolle neus voorop. Het comfort in de cabine was erg bescheiden. In het begin was er een simpel klapzitje, maar werd later vervangen door een stoel. Qua verschil tussen de twee- en vierwagenstellen was er weinig te bekennen. Ze hadden een topsnelheid van 140 km/h. Het continuvermogen van een vierwagenstel bedroeg 1360 kW bij een gewicht van 210 ton. Bij de tweewagenstellen was dit ongeveer de helft. Door de elektrische en pneumatische verbindingen in de Scharfenbergkoppelingen kon het in treinschakeling rijden met Mat'35, Mat'36, Mat'40 en Mat'46.

Stel 359 verscheen als eerste treinstel in de gele huisstijl van NS. Het duurde toen nog tot 1980 dat alle stellen de nieuwe huisstijl hadden.

Vanaf 1989 gingen de eerste treinstellen buiten dienst. In 1993 ging het laatste treinstel met asbest geïsoleerde stel buiten dienst. Daarop volgden de met glaswol geïsoleerde treinstellen. In januari 1996 vond de laatste officiële rit van een hondekop in reizigersdienst plaats.